Μακαριος Δρουσιώτης

Ο Τάσος Παπαδόπουλος είναι από την περασμένη Παρασκευή ο νέος πρόεδρος του ΔΗΚΟ. Εξελέγη στο αξίωμα αυτό χωρίς αντίπαλο, διαδεχόμενος τον Σπύρο Κυπριανού, ο οποίος δεν έθεσε υποψηφιότητα για τις εκλογικές διαδικασίες που θα γίνουν το ερχόμενο Σαββατοκύριακο. Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι το κόμμα θα ακολουθήσει τη γραμμή Κυπριανού. Ο ίδιος θεωρείται ο θεωρητικός της λεγόμενης «απορριπτικής» σχολής. Οσο για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, εκφράζει διακριτικά την ανησυχία του και τονίζει ότι το Κυπριακό πρέπει να παραμείνει προϋπόθεση.

 

-Πώς σχολιάζετε την «εξαγγελία» λύσης από τον κ. Βασιλείου;

 

«Δεν έχω ακούσει τον κ. Βασιλείου να εξαγγέλλει λύση. Τον άκουσα να λέγει ότι θα μας υποβάλουν ολοκληρωμένες προτάσεις που θα είναι χειρότερες από τις ιδέες Γκάλι».

 

-Τις οποίες πρέπει να αποδεχτούμε, διότι αν τις απορρίψουμε οι επόμενες θα είναι ακόμη χειρότερες.

 

«Πρώτα απ' όλα να επισημάνουμε ότι οι σημερινές σκέψεις για δύο κράτη και διαχωρισμό της κυριαρχίας είναι ιδέες που περιλαμβάνονται στη δέσμη ιδεών Γκάλι. Τώρα, εάν επικρατήσει η λογική ότι πρέπει να δεχτούμε οποιεσδήποτε ιδέες, επειδή οι επόμενες θα είναι χειρότερες, και να το λέμε κιόλας, δεν βλέπω το λόγο γιατί να συνεργαστεί η Τουρκία.

 

-Οταν λέει να τις δεχτούμε, εννοεί να τις συζητήσουμε.

 

«Οταν είσαι αδύναμος και δέχεσαι ένα κείμενο για διαπραγματεύσεις αυτή θα είναι και η λύση».

 

-Ο κ. Βασιλείου εκτιμά ότι πολύ σύντομα θα υποβληθούν ολοκληρωμένες ιδέες που θα ανοίξουν το δρόμο για μια λύση, το πολύ μέσα σε ένα χρόνο.

 

«Εάν θεωρεί ο κ. Βασιλείου ότι ανοίγει η οδός για πιθανή λύση σε ένα χρόνο, τότε δέχεται ότι η λύση θα είναι η συνομοσπονδία».

 

-Πού το αποδίδετε αυτό;

 

«Στο γεγονός ότι κατά τον τέταρτο γύρο των συνομιλιών έχει υπάρξει μια σοβαρή διολίσθηση προς τη συνομοσπονδία. Η δήλωση Ανάν έχει ορίσει το πλαίσιο των συνομιλιών και είναι ξεκάθαρο πού οδηγούνται τα πράγματα. Η αλλαγή αυτή είναι της ίδιας σημασίας με την αποδοχή της ομοσπονδίας το 1977. Τότε η Κύπρος εγκατέλειψε τη θέση του ενιαίου κράτους και δέχτηκε τη συζήτηση της ομοσπονδίας. Τώρα εγκαταλείπουμε την ομοσπονδία και πάμε στη συνομοσπονδία».

 

-Τότε ήταν μια ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου.

 

«Ναι, λήφθηκε η απόφαση με πρωτοβουλία του Μακαρίου, έχοντας υπόψη πολλά από τα επιχειρήματα που λέγονται και τώρα. Δεχτήκαμε την ομοσπονδία ως έσχατη λύση. Τώρα διολισθαίνουμε προς τη συνομοσπονδία».

 

-Πάντως, οι κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας δεν δίνουν τόση σημασία όσο εσείς στη δήλωση Ανάν.

 

«Οσοι μελετούν τα έγγραφα και έχουν στοιχειώδεις γνώσεις συνταγματικής διάρθρωσης ενός κράτους, αντιλαμβάνονται πλήρως ότι τα πράγματα οδηγούνται προς τη συνομοσπονδία».

 

-Συνεπώς, θεωρείτε πως με τη μη εμμονή στην απόσυρση της δήλωσης Ανάν, υιοθετούμε αυτό το νέο πλαίσιο;

 

«Βεβαίως. Και όλες οι προτάσεις που θα υποβάλλονται για τη συνταγματική διάρθρωση του κράτους θα βασίζονται στη θεωρία της κατάργησης της κρατικής οντότητας και της δημιουργίας ενός "κοινού κράτους". Εάν, λοιπόν, πρόκειται να επιδοθεί ένα έγγραφο, σ'αυτό θα ενσωματώνονται οι ιδέες του Ντε Σότο, που θα προδιαγράφουν καθεστώς συνομοσπονδίας».

 

-Αυτό, δηλαδή, που η σχολή του κ. Βασιλείου θεωρεί ευκαιρία, εσείς το θεωρείτε καταστροφή.

 

«Εγώ θα το θέσω πιο συγκεκριμένα. Για όσους μπορούν να δεχτούν τη συνομοσπονδία διανοίγεται ευκαιρία για λύση. Για όσους απορρίπτουν τη συνομοσπονδία δεν υπάρχει καν ευχέρεια να αρχίσουμε διαπραγματεύσεις».

 

-Γιατί να τις απορρίψουμε και να μην τις διαπραγματευτούμε;

 

«Αν έχουν την ψευδαίσθηση ότι συνομιλώντας θα τις βελτιώσουν αυτό είναι ευσεβής πόθος. Διότι ο Ντενκτάς αυτά που πήρε από τη δήλωση Ανάν θα τα κρατήσει και θα ζητήσει περισσότερα. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι θα μας χαριστεί ο Ντενκτάς;».

 

-Με αυτή τη λογική, πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτά που κατέχουν για 27 χρόνια οι Τούρκοι δεν θα τα δώσουν ποτέ πίσω.

 

«Στην προκειμένη περίπτωση, όχι μόνο δεν τα δίνουν πίσω, αλλά ζητούν κάτι πρόσθετο. Θέλουν επικυριαρχία και στις ελεύθερες περιοχές, την οποία σήμερα δεν έχουν. Επιζητούν νομιμοποίηση της κατοχής που σήμερα δεν έχουν».

 

-Ενα ερώτημα που πάντα τίθεται σε αυτούς που ακολουθούν τη δική σας σχολή στο Κυπριακό, είναι τι προτείνετε για να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο.

 

«Δεν υπάρχει καμιά μαγική συνταγή. Εκείνο που τώρα προέχει είναι να αποφύγουμε τη διολίσθηση. Διότι, όταν αρχίσουμε να διολισθαίνουμε, θα δημιουργηθούν καταστάσεις μη αναστρέψιμες. Αν, λοιπόν, δεχτούμε να συζητήσουμε στη βάση ενός προγράμματος λύσης, που θα έχει ως βάση τη συνομοσπονδία, δεν θα υπάρξει δρόμος προς τα πίσω. Η συνομοσπονδία θα είναι μια πραγματικότητα».

 

-Εάν στον επόμενο γύρο τεθεί ένα σχέδιο λύσης που θα πλησιάζει τις ιδέες Γκάλι, τι πρέπει να κάνει ο πρόεδρος Κληρίδης;

 

«Πρέπει απαραίτητα να απορρίψουμε τις προτάσεις στο σύνολό τους, αλλά και στις λεπτομέρειές τους. Αν τυχόν ο Κληρίδης αρχίσει να συζητεί εάν θα έχουμε επιτροπή συντονισμού ή κυβέρνηση, θα καταλήξει σε μια μέση λύση, που ούτε κυβέρνηση θα έχουμε ούτε κράτος, αλλά ένα άμορφο όργανο για να διοικήσει».

 

-Εάν δείξουμε ότι δεν διαπραγματευόμαστε, δεν θα επηρεαστεί η πορεία μας προς την Ε.Ε.;

 

«Ακριβώς το αντίθετο θα συμβεί. Αποδοχή των ιδεών Ντε Σότο θα αποκλείσει τελεσίδικα την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., διότι η λύση δεν θα συνάδει με το κοινοτικό κεκτημένο».

 

-Επανερχόμαστε και πάλι στο καίριο ερώτημα: Τι κάνουμε;

 

«Δυστυχώς, εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να καθορίσουμε τη λύση του Κυπριακού από μόνοι μας. Έχουμε, όμως, τη δύναμη να μη δεχτούμε λύση η οποία είναι απαράδεκτη.

 

-Αυτό, όμως, δεν πρόκειται να μας απαλλάξει από την τουρκική κατοχή.

 

«Δυστυχώς, οι παρούσες συνθήκες μάς επιβάλλουν να αμυνόμαστε. Προσπαθούμε να αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς της Τουρκίας, που στόχο έχουν την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου ή την αποδοχή μιας λύσης που οι Τούρκοι θα είναι αφέντες στο Βορρά και ισότιμοι συνέταιροι στο Νότο. Λοιπόν, για όσο χρόνο αποτρέπουμε τη μονιμοποίηση και την υλοποίηση αυτής της εξέλιξης, για μας είναι κέρδος».

 

-Εννοείτε ότι η άρνησή μας να δεχτούμε μια λύση είναι υπό τις παρούσες συνθήκες το ύστατο οχυρό αμύνης; «Η Τουρκία θέτει όρους και ζητεί την παράδοσή μας. Δεν υπάρχει δύναμη στον κόσμο που θα μας εξαναγκάσει να θέσουμε την υπογραφή μας κάτω από μια λύση που θα νομιμοποιεί την παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο».

 

-Συμφωνείτε με την κριτική που γίνεται στην ελληνική κυβέρνηση ότι δέχτηκε την συνομοσπονδία ως λύση;

 

«Δεν συμφωνώ ότι η ελληνική κυβέρνηση δέχεται μια τέτοια λύση στο Κυπριακό. Αλλά δεν γνωρίζω και όλα τα γεγονότα. Οφείλω, όμως, να πω ότι μερικές εξελίξεις και μερικές δηλώσεις δημιουργούν σε μας ανησυχία».

 

-Πώς κρίνετε τη συμβουλή του Γ. Παπανδρέου προς τον πρόεδρο Κληρίδη να δεχτεί τις διαβεβαιώσεις που έδωσε ο Ανάν; «Δεν γνωρίζω εάν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά αν έγινε, ήταν λάθος».

 

-Φαίνετε ότι η Αθήνα, ύστερα από 26 χρόνια αντιπαράθεσης με την Τουρκία, εφαρμόζει μια εναλλακτική πολιτική στις σχέσεις της με τη χώρα αυτή.

 

«Δεν είναι σοφό να σχολιάζουμε εμείς την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Εχουμε, όμως, δικαίωμα να έχουμε άποψη στις πτυχές που επηρεάζουν την Κύπρο. Η προσέγγιση Ελλάδας - Τουρκίας δεν είναι αναπόφευκτα κακή εξέλιξη. Είναι και θετική. Γεγονός, όμως, παραμένει ότι μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει ανταπόκριση εκ μέρους της Τουρκίας. Οι Κύπριοι θέλουμε να τονίζεται ότι η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων περνά μέσα από την Κύπρο. Το Κυπριακό, ναι, πρέπει να παραμείνει προϋπόθεση».

Μακάριος Δρουσιώτης

Ελευθεροτυπία

02/10/2000