Μακαριος Δρουσιώτης

Σε μια απόφαση σταθμό για την προστασία της ελευθερίας της έκφρασης, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αρνήθηκε να εκδώσει προσωρινό διάταγμα για απαγόρευση κυκλοφορίας και διανομής του τελευταίου βιβλίου του Μακαρίου Δρουσιώτη «Κράτος Μαφία: Πώς η συμμορία κατήργησε το κράτος δικαίου στην Κύπρο».

 

Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2022 και αποκαλύπτει σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες ο συγγραφέας εμπλέκει τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το βιβλίο καταγράφει επίσης το ιστορικό των παράνομων παρεμβάσεων στις προσωπικές συσκευές του Δρουσιώτη, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού του υπολογιστή και αρχείων που περιέχουν ευαίσθητο υλικό που σχετίζεται με τη διαφθορά στην Κύπρο.

 

Το διάταγμα αιτήθηκε ο Λάμπρος Κατσώνης, εμπειρογνώμονας στον τομέα της ασφάλειας του διαδικτύου. Ο Δρουσιώτης γράφει στο βιβλίο του ότι είχε καλέσει τον Κατσώνη για να θωρακίσει τις συσκευές του και αντί αυτού εγκατέστησε λογισμικό που στην πραγματικότητα ισοδυναμούσε με spyware και επέτρεψε την παράνομη παρέμβαση στον προσωπικό υπολογιστή και τα αρχεία του. Ο Κατσώνης καταχώρησε αγωγή λιβέλου και προστασίας προσωπικών δεδομένων, ενώ αιτήθηκε την έκδοση απαγορευτικού διατάγματος για την κυκλοφορία του βιβλίου.

 

Ο Δρουσιώτης αμφισβήτησε την αίτηση του Κατσώνη για προσωρινό διάταγμα, υποστηρίζοντας ότι τα γεγονότα που κατέγραψε στο βιβλίο στηρίζονται στα αποτελέσματα δικανικής έρευνας στον υπολογιστή του από ξένο δικανικό εργαστήριο, καθώς και προσωπικά του συμπεράσματα. Ως εκ τούτου αποτελούσαν νόμιμη άσκηση του δικαιώματός του στην ελευθερία της έκφρασης. Κατά την ακρόαση της υπόθεσης ο δικηγόρος του Κατσώνη ζήτησε να εξεταστεί το αίτημα για απαγορευτικό διάταγμα μόνο σε συνάρτηση με την παραβίαση των προσωπικών του δεδομένων.

 

Στην απόφαση του ο δικαστής Θεοδώρου διαπίστωσε ότι η αιτία της αγωγής για παράνομη χρήση προσωπικών δεδομένων ήταν ουσιαστικά κεκαλυμμένη αγωγή λιβέλου και ως εκ τούτου απαιτείτο προσεκτικός έλεγχος από το δικαστήριο, ιδίως ως προς τα υποκείμενα κίνητρα του ενάγοντα. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, ουσιαστικά, η αιτία της αγωγής αποσκοπούσε στην προστασία των εμπορικών συμφερόντων του Κατσώνη, γεγονός που αποδυνάμωσε την υπόθεσή του ότι οι εν λόγω πληροφορίες ήταν ιδιωτικές και, εν πάση περιπτώσει, εάν πετύχαινε στην αγωγή του η επιδίκαση αποζημίωσης ήταν απολύτως επαρκή ως μέσο αποκατάστασης. Ο δικαστής Θεοδώρου έλαβε επίσης υπόψη το γεγονός ότι ο Κατσώνης απέτυχε εντελώς να αμφισβητήσει τη θέση του Δρουσιώτη ότι μπορεί να αποδείξει την αλήθεια της δημοσίευσής του.

 

Σημειώνεται ότι πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) δικαίωσε τον Δρουσιώτη και επιδίκασε υπέρ του αποζημιώσεις για ηθική βλάβη για καταδίκη του σε αγωγή λιβέλου από τα κυπριακά δικαστήρια. Με την απόφαση του ΕΔΑΔ δημιουργήθηκε νομολογία που διεύρυνε το πεδίο της ελευθερίας της έκφρασης. Με την πρόσφατη απόφαση του δικαστή Θεοδώρου δημιουργήθηκε νομολογία που περιορίζει τις δυνατότητες έκδοσης απαγορευτικών διαταγμάτων εις βάρος της ελευθερίας της έκφρασης. Τις δύο υποθέσεις χειρίστηκε η δικηγόρος Λητώ Καριόλου. Στην υπόθεση ενώπιον του δικαστή Θεοδώρου εμφανίστηκαν επίσης οι δικηγόροι Μάριος Χριστοφόρου και Χαρίλαος Βελάρης.

Μακάριος Δρουσιώτης

02/01/2023