Μακαριος Δρουσιώτης

 

Η πρεσβεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας δημοσίευσε στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» (27/8/2014) μια ανακοίνωση σχετική με το περιεχόμενο του βιβλίου μου «Η Εισβολή και οι Μεγάλες Δυνάμεις», μεστή από υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και ειρωνικές εκφράσεις.

 

Είμαι πολίτης μιας χώρας που, παρά τα άλλα προβλήματά της, η ελευθερία της έκφρασης είναι εξασφαλισμένη και ο καθένας εκφράζεται ελεύθερα χωρίς το φόβο να βρεθεί σ’ ένα κελί ή σε κάποιο χαντάκι. Τα δικά μου πρότυπα συζήτησης είναι ο διάλογος και τα επιχειρήματα. Γι αυτό και προσπερνώ την προσπάθεια της ρωσικής πρεσβείας να απαξιώσει την ερευνητική μου εργασία με αναφορές που ακούγονται στο δρόμο.

 

Το βιβλίο μου πραγματεύεται την πολιτική των μεγάλων δυνάμεων κατά τη διάρκεια της κρίσης του 1974 και το συμπέρασμα μου είναι πως και οι δύο υπερδυνάμεις ανέχτηκαν την τουρκική εισβολή γιατί έτσι επέβαλλαν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα.

 

Σε ότι αφορά τις ΗΠΑ, δεν τεκμηριώνεται η επικρατούσα άποψη ότι οργάνωσαν το πραξικόπημα για να ακολουθήσει η εισβολή και να διχοτομήσουν την Κύπρο. Οι ΗΠΑ αιφνιδιάστηκαν από το πραξικόπημα και ο Κίσινγκερ – κάνοντας κακούς υπολογισμούς – υποτίμησε τις περιπλοκές που θα ακολουθούσαν και ανέχτηκε την εισβολή, φοβούμενος ότι σε διαφορετική περίπτωση ο Μακάριος θα στρεφόταν στη Σοβιετική Ένωση. Η Μόσχα αντέδρασε στο πραξικόπημα με αποφασιστικότητα διότι φοβόταν ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου. Στη συνέχεια ανέχθηκε την εισβολή αφού έλαβε διαβεβαιώσεις από την Τουρκία ότι δεν θα επέτρεπε ΝΑΤΟποίηση, όπως και έγινε.

 

Τελικά, η τουρκική εισβολή έκαμε μπάχαλο το ΝΑΤΟ, λόγω της αποχώρησης της Ελλάδας από τη Συμμαχία και την περιπλοκή στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας, λόγω της επιβολής του αμερικανικού εμπάργκο στην πώληση όπλων στην Τουρκία. Η Μόσχα, χρησιμοποιώντας το Κυπριακό, προσεταιρίστηκε την Τουρκία για δικό της όφελος. Εν πολλοίς, από την κυπριακή κρίση του 1974 το μόνο κράτος που επωφελήθηκε, χωρίς κανένα κόστος, ήταν η Σοβιετική Ένωση. Και το κράτος που πλήρωσε το πιο βαρύ τίμημα ήταν η Κύπρος.

 

Την πιο πάνω υπόθεση εργασίας πιστεύω ότι τεκμηριώνω στις 600 σελίδες του βιβλίου μου με παραπομπές σε πολλές χιλιάδες έγγραφα. Ο χώρος δεν προσφέρεται για εκτενή αναφορά στα ευρήματα της έρευνάς μου. Για σκοπούς διευκόλυνσης της συζήτησης και επειδή η πρεσβεία της Ρωσικής ομοσπονδίας υποστηρίζει ότι η ΕΣΣΔ ήταν πάντα ένας σταθερός και ειλικρινής φίλος της Κύπρου, θέτω τα εξής συγκεκριμένα ερωτήματα με την ελπίδα ότι θα τα απαντήσει:

 

1. Η ΕΣΣΔ προέβη σε εντονότατα διαβήματα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ για το πραξικόπημα. Γιατί δεν έκανε ούτε ένα διάβημα στην Τουρκία για την εισβολή;
2. Στις 20 Ιουλίου 1974, ενώ οι Τούρκοι αποβίβαζαν στρατεύματα στην Κύπρο, ο αν. Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Σοβιετικής Ένωσης στον ΟΗΕ Σάφροντσουκ μιλούσε στο Σ.Α. για «συνεχιζόμενη επίθεση εναντίον της κυπριακής ανεξαρτησίας εκ μέρους του ελληνικού στρατού» και ότι είχαν αρχίσει «ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ τουρκικών στρατευμάτων και των πραξικοπηματιών»! Θεωρεί η ρωσική πρεσβεία και όσοι συνηγορούν με τις απόψεις της ότι όσοι αντιστάθηκαν στην εισβολή ήταν πραξικοπηματίες;
3. Η ΕΣΣΔ ζητούσε και μετά την τουρκική εισβολή την απόσυρση των Ελλήνων αξιωματικών. Γιατί ΠΟΤΕ δεν ζήτησε την απόσυρση έστω κι ενός Τούρκου στρατιώτη;
4. Στις 29 Ιουλίου 1974 η Μόσχα έκανε διάβημα στην Αθήνα επειδή δεν απέσυρε τους 600 Έλληνες αξιωματικούς από την Κύπρο. Γιατί δεν έκανε ΠΟΤΕ ένα ανάλογο διάβημα στην Τουρκία για τους χιλιάδες στρατιώτες που αποβίβασε στην Κύπρο;
5. Στις 14 Αυγούστου 1974 η Τουρκία εξαπέλυσε νέα επίθεση κατά της Κύπρου και κατέλαβε το 36% των εδαφών, εκδιώκοντας 160.000 ανθρώπους από τα σπίτια τους. Η Μόσχα που χάλασε τον κόσμο για το πραξικόπημα γιατί δεν εξέδωσε καν μια καταδικαστική ανακοίνωση για το δεύτερο Αττίλα; Αν υπάρχει να μας τη δείξουν.
6. Γιατί η ΕΣΣΔ που θεωρείται ο πιο πιστός μας φίλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας δεν υποστήριξε ΠΟΤΕ το αίτημα της Κύπρου για κυρώσεις κατά της Τουρκίας για την εισβολή στην Κύπρο;
7. Τον Ιούνιο του 1975 ο Ντενκτάς εκδίωκε 300 εγκλωβισμένους την ημέρα, εκβιάζοντας τη μετακίνηση των Τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα. Ο Μακάριος ζήτησε διεθνή υποστήριξη για να σταματήσει το εθνικό ξεκαθάρισμα. Η φίλη χώρα γιατί τήρησε απόλυτη σιωπή;
8. Όταν το 1976 η Κύπρος έθετε στον ΟΗΕ τον οργανωμένο εποικισμό των κατεχομένων, γιατί η ΕΣΣΔ δεν έδωσε ΠΟΤΕ καμιά υποστήριξη;
9. Την περίοδο 1975 – 1977 λόγω του εμπάργκο των ΗΠΑ η Τουρκία βυθίστηκε σε βαθιά οικονομική κρίση. Γιατί η φίλη χώρα έδωσε το φιλί της ζωής, καθιστώντας την Τουρκία το μεγαλύτερο λήπτη σοβιετικής βοήθειας, πέραν των χωρών του ανατολικού συνασπισμού;
10. Τέλος, ας μας υποδείξει η ρωσική πρεσβεία ή ο οποιοσδήποτε άλλος που θεωρεί τη ΕΣΣΔ ανεκτίμητη φίλη της Κύπρου, ένα διάβημα, μια ανακοίνωση έστω, της σοβιετικής κυβέρνησης την επίμαχη περίοδο, που να επικρίνει με το όνομα της την Τουρκία για οποιαδήποτε πτυχή του Κυπριακού.

Παρόλον ότι η Σοβιετική Ένωση υπήρξε στην πράξη ο πιο σταθερός υποστηρικτής της τουρκικής εισβολής, στην Κύπρο επιβλήθηκε η άποψη ότι η Μόσχας ανέκαθεν εφάρμοζε στο Κυπριακό πολιτική αρχών. Στη βάση αυτής της «πραγματικότητας» τέσσερα πολιτικά κόμματα (ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Συμμαχία Πολιτών) με καταγγέλλουν ότι υπονομεύω τις σχέσεις της Κύπρου με τον πιο σταθερό της σύμμαχο.

 

Αν τα κόμματα μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα θα παραδεχτώ ότι σφάλλω και θα απολογηθώ. Αν δεν έχουν πειστικές απαντήσεις, με ποια ηθική υπερασπίζονται με τόσο απόλυτο τρόπο μια «αλήθεια» που δεν μπορούν να την τεκμηριώσουν;

 

Το βιβλίο κυκλοφόρησε από τον περασμένο Ιούνιο. Τα κόμματα είχαν όλο το χρόνο, αν το ήθελαν, να το μελετήσουν και να το αξιολογήσουν. Δεν το έπραξαν, αμφιβάλω αν το άγγιξαν καν, πόσο μάλλον να το έχουν διαβάσει. Κι όμως, αντέδρασαν με παρόμοια επιχειρήματα μόλις πήραν σινιάλο από μια ξένη πρεσβεία!

 

Μόνο σε υποτελή καθεστώτα πολιτικά κόμματα υιοθετούν αβασάνιστα και εν χορώ τα επιχειρήματα της προστάτιδας χώρας. Στη δική μας περίπτωση δίνουν άλλοθι στη Μόσχα επειδή στην πιο τραγική στιγμή της ιστορίας μας η ΕΣΣΔ μας πούλησε στους Τούρκους για τα δικά της συμφέροντα. Έχοντας αναλώσει άπειρες ώρες μελέτης των πηγών και με το τεκμήριο της γνώσης, ούτε η συνείδησή μου, ούτε η αξιοπρέπειά μου επιτρέπουν να συνηγορήσω με αυτή την υποτέλεια.

Μακάριος Δρουσιώτης

30/08/2014