Σκουριά!
Θλίψη με βασάνιζε το περασμένο Σάββατο. Μόλις είχα τελειώσει το εξαιρετικό βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη. "1963 - 1964, η Πρώτη Διχοτόμηση" ο τίτλος. Θλίψη, όχι βέβαια για τη δουλειά του αξιόλογου συναδέλφου. Μόνο ικανοποίηση σε διακατέχει, όταν διαβάζεις το αποτέλεσμα μιας τόσο ενδελεχούς έρευνας. Θλίψη για την κεντρική εντύπωση που μένει στον αναγνώστη. Από το 1963 μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει τίποτα. Στον τρόπο που σκέφτονται οι ιθύνοντες του Κυπριακού. Λες και δεν πέρασαν σαράντα δύο συναπτά έτη. Οι περισσότεροι πρωταγωνιστές της εποχής είναι οι ίδιοι και σήμερα. Λείπουν ο Μακάριος, ο Γιωρκάτζης, ο Γρίβας κι ο Σπύρος Κυπριανού. Στόχος τότε ήταν η Ένωση. Με την Ελλάδα. Που ήταν και τότε απρόθυμη. Αλλά δέχθηκε να συρθεί στην επίτευξή του. Για να απαλλαγεί, όπως δείχνει η έρευνα, ο Γεώργιος Παπανδρέου από τον "επικίνδυνο" Μακάριο. Ο Εθνάρχης είχε πολιτική. Αλλά μόνο για τους Ε/Κ. Οι Τ/Κ δεν τον απασχολούσαν το '63 και '64. Όπως δεν απασχολούν και τους κυβερνώντες σήμερα. Ο Αρχιεπίσκοπος αδυνατούσε να εκτιμήσει ορθά το διεθνές περιβάλλον. Να "παίξει" γύρω από τα συμφέροντα των ισχυρών. Θεωρούσε ότι η Κύπρος είναι μεγάλο οικόπεδο. Μεγαλύτερο απ' αυτό της Τουρκίας. Το ίδιο κι ο περίγυρός του, οι νεαροί τότε σύμβουλοί του. Νόμιζαν ότι μπορούν να χειραγωγήσουν τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς. Υποτίμησαν τους Τούρκους. Πλανήθηκαν οικτρά. Ένιωσαν στο πετσί τους τα λάθη τους. Εξυπηρέτησαν στην ουσία τους στόχους της Τουρκίας. Και τα επακόλουθα γνωστά. Εισβολή και κατοχή. Ανάλογα λάθη διαπράττουν και οι σημερινοί ιθύνοντες. Εγκατέλειψαν την Ένωση, αλλά παραμένουν μαξιμαλιστές. Εξακολουθούν να θέλουν να υποτάξουν τους Τ/Κ. Αναλύουν με λανθασμένο τρόπο το ευρωπαϊκό περιβάλλον. Έχουν καταστήσει την Κύπρο χώρα ενός μόνο θέματος. Που απουσιάζει, μέχρι τώρα, από τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα. Σήμερα κουμάντο κάνουν οι ίδιοι άνθρωποι. Τα ίδια μυαλά. Όπως το '63. Τότε είχαν και μια δικαιολογία. Ήταν νέοι, δεν ήξεραν. Πέρασαν πάνω από σαράντα χρόνια. Και απ' ό,τι φαίνεται, τα μυαλά δεν έπηξαν. Σκούριασαν μόνο.
Λευτέρης Αδειλίνης
Πολίτης
05/05/2005