Μακαριος Δρουσιώτης

Όταν μια μέρα κι εσύ θα δακρύσεις

την ώρα που ο μάγος θριαμβεύει στη σκηνή,

καθώς σε κοροϊδεύει ο παλιάτσος

και το ταμπούρλο οργιάζει και κλαίει το βιολί

(Διονύσης Σαββόπουλος, Οι Μάγοι)

 

Συγγνώμη. Χίλιες φορές συγγνώμη Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γιατί έχω την ανάγκη να απολογηθώ δημόσια; Διότι πιστεύω πως κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος δημοκρατικός πολίτης αυτής της χώρας, που έλαχε να διαβάσει το άρθρο του Ανδρέα Παράσχου με τίτλο «Μας πήρε ο δαίμονας» και το βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη «Η συμμορία», πρέπει να αισθάνθηκε στην καλύτερη περίπτωση ηλίθιος.

 

Απολογούμαι λοιπόν, διότι διαβάζοντας το άρθρο του κ. Παράσχου, συνειρμικά πέρασε από τον νου μου ότι ο ΠτΔ, για να πουλήσει διαβατήρια, δεν θα δίσταζε να πουλήσει και την Κύπρο.

 

Απολογούμαι επίσης, για όσα σκέφτηκα, ένιωσα και ξεστόμισα διαβάζοντας το βιβλίο του κ. Δρουσιώτη. Κάποιες από τις αναφορές του συγγραφέα που με άφησαν με ανοιχτό το στόμα:

• Ότι ο άνθρωπος που λειτούργησε ως μεσάζων (indroducer) για να φέρει τις καταθέσεις του στην Τράπεζα Κύπρου ο Βλαντιμίρ Στραλκόφσκι, ήταν ο ΠτΔ (σελ.21). Ο συγκεκριμένος Ρώσος, ο οποίος μετά το κούρεμα έγινε αντιπρόεδρος της ΤΚ, ήταν από τα λιγοστά άτομα που είχαν το προνόμιο να βρίσκονται στο γραφείο του Προέδρου, από την πρώτη κιόλας ώρα της εκλογής του (σελ.18).
• Ότι λίγες μέρες πριν μας πάρει και μας σηκώσει η Τρόικα (την άνοιξη του 2013) ο ΠτΔ αποτάθηκε στον τότε ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους Εφραίμ, ζητώντας του να επηρεάσει τον Πρόεδρο της Ρωσίας για να στηρίξει οικονομικά την Κύπρο. Την περίοδο εκείνη ο Εφραίμ ήταν υπόδικος για υπόθεση διαφθοράς και το διαβατήριό του είχε κατασχεθεί από τις ελληνικές αρχές, οπόταν δε μπορούσε καν να ταξιδεύσει (σελ.36).
• Ότι κατά το πρώτο Eurogroup ήταν ο ίδιος ο Πρόεδρος που εισηγήθηκε να φορολογηθούν και οι ασφαλισμένες καταθέσεις (κάτω των 100.000 ευρώ) ώστε να περιοριστεί η ζημιά των μεγαλοκαταθετών (σελ.41).
• Ότι μετά την επιστροφή του στην Κύπρο, ο ΠτΔ αρνήθηκε να δεχτεί στο Προεδρικό τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ύστερα χαριεντιζόταν με τον Ζαχαρία Κουλία ότι τους άφησε «πόξω». (σελ.47-48)
• Ότι ο ΠτΔ υπονόμευσε την εφαρμογή της συμφωνίας που ο ίδιος έκανε με το Eurogroup, κατόπιν αδιαφανών συνεννοήσεων με τους εκπροσώπους των ξένων καταθετών και με τη ρωσική κυβέρνηση. Και αντί αυτής, προώθησε την ιδέα του για ίδρυση Ταμείου Αλληλεγγύης, μέσω της απαλλοτρίωσης των Ταμείων Προνοίας των εργαζομένων (σελ.60-61)
• Ότι μετά την απόρριψη της συμφωνίας με το Eurogroup, από τη Βουλή, ο ΠτΔ συνέχισε να παραμυθιάζει τα κόμματα για πιθανή βοήθεια από την Μόσχα, ενώ ο ίδιος ο Ρώσος Πρόεδρος είχε αποκλείσει μια τέτοια πιθανότητα, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν οι δύο τους (σελ.79).
• Ότι συνήθως κατά τις 2.00 το μεσημέρι, ο Πρόεδρος ανοίγει το συρτάρι του, παίρνει την μπουκάλα με το ουίσκι και κατεβάζει αρκετές γουλιές σαν να πίνει αναψυκτικό (σελ.107).
• Ότι μεταξύ των προσώπων που έτυχαν διαγραφής δανείων από τις τράπεζες, ήταν η σύζυγος και η πεθερά του ΠτΔ, ο οποίος επένδυε σε μετοχές με δανεικά των τραπεζών, στο όνομα συγγενικών του προσώπων (σελ. 140).
• Ότι ένα από τα πρώτα μεγάλα ρουσφέτια του ΠτΔ ήταν να ζητήσει από τον τότε Κεντρικό Τραπεζίτη Πανίκο Δημητριάδη, να διορίσει τον δικηγορικό οίκο Ανδρέας Νεοκλέους και Σία, ως νομικό σύμβουλο της Κεντρικής Τράπεζας και της υπό εξυγίανση Λαϊκής Τράπεζας (σελ. 156).
• Ότι είχε υποσχεθεί προεκλογικά στον Ρίκκο Ερωτοκρίτου να τον διορίσει βοηθό γενικό εισαγγελέα και πως διόλου τυχαία επέλεξε να το επισημοποιήσει στις 9 Ιουλίου 2013 ημέρα ανακοίνωσης της απόφασης του Κακουργιοδικείου για το Μαρί (σελ.159).
• Ότι ο Πρόεδρος της χώρας, σε δημόσιο χώρο άρχισε να ωρύεται και να φωνάζει σε συνεργάτη του, επειδή του μετέφερε κακά μαντάτα (σελ. 216).
• Ότι στο πλαίσιο της διαδρομής χρημάτων της Focus (και κατ’ επέκταση του Ανδρέα Βγενόπουλου) προς τον ΔΗΣΥ, 100.000 ευρώ κατέληξαν σε λογαριασμό του δικηγορικού γραφείου Νίκος Χρ. Αναστασιάδης και καλύφθηκαν εκ των υστέρων ως έξοδα για νομικές υπηρεσίες προς το Κόμμα. (σελ. 223)
• Ότι ο ΠτΔ γνώριζε ότι η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, τροποποίησε το συμβόλαιό της για διορισμό της ίδιας, στη θέση του διοικητή της Τράπεζας Κύπρου. Όχι μόνο συμφώνησε με το αίτημά της να αφαιρεθεί η ρήτρα που απαγόρευε σε πρώτο βαθμού συγγενείς του διοικητή να ασχολούνται άμεσα ή έμμεσα σε οποιαδήποτε τραπεζική ή χρηματιστηριακή επιχείρηση, αλλά της έδωσε το ελεύθερο να ετοιμάσει μόνη της το συμβόλαιο (σελ. 229). Στη συνέχεια, ωστόσο, ο Πρόεδρος της Κύπρου διέψευσε την κ. Γιωρκάτζη ότι γνώριζε οτιδήποτε σχετικό και με επίσημη ανακοίνωση, την άφησε παντελώς εκτεθειμένη (σελ. 248).
• Ότι ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Νίκος Χριστουδουλίδης, αποκάλυψε στον συγγραφέα του βιβλίου πως ο ΠτΔ «δεν έχω αμφιβολία ότι αν γίνει τίποτε, θα μου κάμει όπως της Γιωρκάτζη» (σελ. 248).

Τα πιο πάνω είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα, που με οδήγησαν στην απόφαση να εκφράσω τη δημόσια απολογία μου προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διευκρινίζω, όχι προς το πρόσωπο που κατέχει τη θέση, αλλά προς τον θεσμό.

 

Έστω και μισά να ισχύουν, τότε έχουμε να κάνουμε με τη μεγαλύτερη ταπείνωση και ποδηγέτηση που έχει υποστεί ο θεσμός του ΠτΔ. Εδώ δε μιλάμε απλώς για χρηματικές απάτες. Μιλάμε για τη μεγαλύτερη κλοπή στην ιστορία της χώρας μας: την αποστέρηση της ελπίδας και του μέλλοντος των παιδιών μας και των δικών τους παιδιών.

 

*Η Χριστίνα Κυριακίδου είναι δημοσιογράφος και μέλος του 77μελούς συμβουλίου του «Νέο Κύμα – Η Άλλη Κύπρος».

Χριστίνα Κυριακίδου*

15/01/2021