Από τον Όργουελ στον Νίκαρο
Πότε η φαντασία δεν ήταν προϊόν του κενού. Αντίθετα στο DNA της πάντα έχει σπέρμα ζωής, χρώμα φύσης και υπερβολή πραγματικότητας ως βασικό στοιχείο της δεινότητας του δημιουργού. Του δημιουργού, το τάλαντο του οποίου μετατρέπει το πραγματικό σε φαντασιακό ώστε να το προβάλει διαχρονικά στον καθημερινό άνθρωπο με τρόπο που να τον εκπλήσσει σε βαθμό διδαχής. Αυτό περίπου σκεφτόμουνα καθώς παρακολουθούσα πριν μια βδομάδα στο ΘΟΚ, το θεατρικό «1984», (σε διασκευή Ρόμπερτ Άικι και Ντάνκαν Μακμίλαν και σκηνοθεσία Λέανδρου Ταλιώτη), βασισμένο στο συγκλονιστικό μυθιστόρημα 1984 του Τζορτζ Όργουελ. Σκεφτόμουνα ακόμα ότι αλλιώς «διαβάζει» το έργο ο θεατής που έχει βιώσει το «Κόμμα» σε συνθήκες σταλινισμού ή σοβιετικού ολοκληρωτισμού και αλλιώς ο θεατής που κάτι διάβασε, κάτι άκουσε ή έστω κάτι βίωσε ως ταξιδιώτης. Ο μη μυημένος δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι ο ολοκληρωτισμός για να σε «προσαρμόσει» στην υποταγή κατασκευάζει ένα σύστημα πραγμάτων που δεν σου επιτρέπει αυτό που σκέφτεσαι να το εκφράζεις δημόσια χωρίς να συμβαδίζει με την τρομοκρατία στην οποία σε εντάσσει και την οποία πρέπει να προσποιείσαι ότι αποδέχεσαι ως φυσιολογική κατάσταση πραγμάτων και προπαντός να μην κάνεις Εγκλήματα Σκέψης!
Ο Όργουελ το 1949 έγραψε το μυθιστόρημα «1984», περιγράφοντας το ολοκληρωτικό αστυνομικό κράτος, όπου τα πάντα εξελίσσονται υπό την παρακολούθηση του Μεγάλου Αδελφού. Προηγουμένως, το 1944, είχε γράψει το αλληγορικό «Φάρμα των Ζώων», με έμπνευση από το όνειδος της σταλινικής περιόδου στη Σοβιετική Ένωση. Τις μεθόδους του σταλινισμού τις βίωσε στον εμφύλιο της Ισπανίας όπου πήγε για να τον καλύψει δημοσιογραφικά και τελικά, προσχώρησε στη δημοκρατική πολιτοφυλακή και πολέμησε με τους κομμουνιστές στην Αραγώνα και την Τερουέλ. Ωστόσο τον Μάιο του 1937, πολέμησε στη Βαρκελώνη εναντίον των κομμουνιστών και εγκατέλειψε στη συνέχεια την Ισπανία φοβούμενος για τη ζωή του.
Σκεφτόμουν λοιπόν, όσο παρακολουθούσα το έργο, ότι ζούμε μια παράλληλη οργουελική περίοδο, επί Νίκου Αναστασιάδη, πιο «εξευγενισμένη» αν και πιο τρομακτική με τον Μεγάλο Αδελφό (βλέπε Peagasus και Μαύρο Βαν) να έχει χώρο δράσης αλλά και ορμητήριο την Κύπρο. Όπως ελέχθη και στη Βουλή «ο Tal Jonathan Dilian διευθυντής της WS WISPEAR SYSTEMS LTD σχετίζεται με την NSO που παράγει το Pegasus για παράνομες παρακολουθήσεις και υποκλοπές και με την Intellexa που παράγει το Predator. Επίσης υπάρχουν τεκμήρια ότι η Αστυνομία μας αγόραζε υπηρεσίες και προϊόντα από τις πιο πάνω επιχειρήσεις. Παρόλα αυτά η επίσημη εκδοχή της Κυβέρνησης του Μεγάλου Αδελφού Νίκου Αναστασιάδη είναι ότι στην Κύπρο δεν παράγονται και δεν εξάγονται κακόβουλα λογισμικά. Ο Γενικός Εισαγγελέας είπε ότι η υπόθεση του Μαύρου Βαν έκλεισε. Στα 10 χρόνια της προεδρικής θητείας Νίκαρου γίναμε μάρτυρες του κουρέματος, από το οποίο διέσωσε Ρώσους πελάτες του κι έστειλε τους υπηκόους του στην πτώχευση, στη διάσωση των εκατομμυρίων των συμπεθέρων, που έβγαλαν τα εκατομμύρια τους στην κλειστή περίοδο και μετά μας είπαν «συγνώμη, θα δώσουμε, όμως, ένα ποσό στην Αρχιεπισκοπή για να κάνει σάντουιτς στους μαθητές». Ήταν την εποχή που το δωμάτιο 101 είχε κλείσει ερμητικά με οδηγίες του Μεγάλου Αδελφού για κλέφτες και λωποδύτες λευκού κολλάρου. Γίναμε μάρτυρες στο κλείσιμο των Κυπριακών Αερογραμμών, στο σκάνδαλο με τη ΔΕΠΕ Αναστασιάδη και τη Rayan Air. Ζήσαμε το δραματικό ξεπούλημα του Συνεργατισμού. Ο Μεγάλος Αδελφός Νίκος καταλαμβάνει περίοπτες θέσεις στα Pandora Papers ανάμεσα σε ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων που μέσω υπεράκτιων εταιρειών απέφυγαν να πληρώσουν τεράστια ποσά φόρων και στα Panama Papers που ξέπλεναν χρήμα για το οποίο γίναμε και ταινία στο Χόλυγουντ. Στην Κύπρο ουδείς ουδέν οίδε. Ακόμα στο πόρισμα της Επιτροπής Νικολάτου γίνεται αναφορά σε λήψη αποφάσεων που αφορούν οικογένειες υπουργών και συνδεδεμένες επιχειρήσεις, σε ένα σκάνδαλο με χρυσά διαβατήρια από μια κυβέρνηση που σύσσωμη πουλούσε ευρωπαϊκές υπηκοότητες, του Προέδρου μη εξαιρουμένου και με τη Δικαιοσύνη να μην συγκινείται. Ζήσαμε το στόρι με το μπόινγκ Σαουδάραβα φίλου με το οποίο μετέφερε στη Σεϋχέλλες οικογένεια και χρήματα, μια κρυφά μια φανερά και τα μεταγωγικά «πλήρωσε» ο προεδρικός φίλος Λαζαρής, όπως επισήμως αν και ψευδώς, ανακοινώθηκε. Μάλιστα για το ψευδώς βλέπουμε να θίγεται ο Μεγάλος Αδελφός, με τον Νίκαρο να ζητά τώρα από την Αρχή Διαφάνειας να ελέγξει στα τρία βιβλία του Μακάριου Δρουσιώτη αν υπάρχει οποιαδήποτε παρανομία που να τον αγγίζει. Τρία βιβλία που δημόσια ακούστηκαν μόνο τις τελευταίες δύο βδομάδες καθώς ο Μεγάλος Αδελφός Νίκαρος ευρισκόμενος σε οίστρο αληθείας πάτησε το δόκανο Καρεκλά και έμπλεος αγανάκτησης φώναξε: «Ας βρεθεί ένας να μου πει να ότι ο Αναστασιάδης καταχράστηκε ένα σεντ. Εξοικονόμησα τέσσερα εκατομμύρια από τις διακινήσεις του Προέδρου… μέσα από μια δωρεά του φίλου μου και συμμαθητή μου Κρις Λαζαρή»…
Στο κράτος του Μεγάλου Νίκαρου στα ΜΜΕ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έπεσε μαύρο στα τρία βιβλία, τα οποία ακούστηκαν με την ανακοίνωση Αναστασιάδη δια της οποίας ζητήθηκε από την Αρχή Διαφάνειας να τα τσεκάρει. Όσοι τα διάβασαν ξέρουν καλά ότι διάγουμε την κορύφωση της οργουελικής περιόδου του Νίκαρου κατά την οποία ουδεμία διαφθορά υπάρχει, ενώ στο Κραν Μοντάνα που έστειλε στον γκρεμό τη λύση του Κυπριακού, έφερε τη διχοτόμηση κι έβγαλε στην επιφάνεια τα δύο κράτη, ο Μεγάλος Αδελφός έδωσε τιτάνια μάχη εναντίον όλων των κακών της γης γι’ αυτό και πρέπει να τον δοξάζουμε… Όλα αυτά την εποχή που ο Έλον Μασκ και η παρέα του, δια της Τεχνητής Νοημοσύνης, εφευρίσκουν μηχανισμούς για να βλέπουν οι τυφλοί, να κινούνται οι ανάπηροι και οικοδομούν αποικίες στον Άρη!
Ανδρέας Παράσχος
Φιλελεύθερος
05/12/2022