Κρέμασε την Τράπεζα Κύπρου κομματική εταιρεία του ΑΚΕΛ
Διαγραφή χρέους τριών εκατομμυρίων της ΠΕΟ
Χρέος ύψους 2,7 εκατομμυρίων ευρώ από εταιρεία που ελέγχει το ΑΚΕΛ και στα χαρτιά ανήκει στην ΠΕΟ, και άλλες 170.000 ευρώ από την ΠΕΟ διέγραψε τον περασμένο Απρίλιο η Τράπεζα Κύπρου, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα από τις υποχρεώσεις τους προς την τράπεζα τέσσερα στελέχη του κόμματος που είχαν υπογράψει ως εγγυητές, με το αιτιολογικό ότι ενεργούσαν κατ' εντολή του ΑΚΕΛ και εκτελούσαν πολιτική απόφαση.
Το χρέος αφορούσε την κομματική εταιρεία Tamasos Hotel Enterprises Ltd, πρώην ιδιοκτήτρια των ξενοδοχείων Marathon και Beau Rivage, τα οποία πωλήθηκαν στη New Marathon Tours όταν η εταιρεία αυτή κατέστρωνε μεγαλεπήβολα σχέδια επέκτασης, αξιοποιώντας το κλίμα ευφορίας του χρηματιστηρίου. Τελικά, το όλο εγχείρημα κατέληξε σε οικονομική τραγωδία, με την Τράπεζα Κύπρου να επωμίζεται ζημιές 40 εκατομμυρίων ευρώ.
Μετά το δημοσίευμα του "Π" (26/8/2012) για τις ζημιές που υπέστη η Τράπεζα Κύπρου από τα ακάλυπτα χρέη της New Marathon, το ΑΚΕΛ σε ανακοίνωσή του ανέφερε: "Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι το ΑΚΕΛ καμία απολύτως σχέση δεν είχε με την εταιρεία Νew Marathon, τις όποιες δραστηριότητες και σχέσεις της με τους οποιουσδήποτε οικονομικούς οργανισμούς".
Ωστόσο, σύμφωνα με το περιεχόμενο εσωτερικού εγγράφου της Τράπεζας Κύπρου το οποίο κατέχει ο "Π", φαίνεται ότι ο πραγματικός ιδιοκτήτης των δύο ξενοδοχείων που πωλήθηκαν στη New Marathon ήταν η κομματική εταιρεία Tamasos Hotel Enterprises Ltd και οι εγγυητές για τα χρέη της εκπροσωπούσαν το κόμμα και όχι τους εαυτούς τους. Συνεπώς, ο πραγματικός συνομιλητής της τράπεζας στους διακανονισμούς που είχαν γίνει για το μέλλον των ξενοδοχείων ήταν και το κόμμα, μέσω των εκπροσώπων του στις εταιρείες, οι οποίοι και εκτελούσαν "πολιτικές αποφάσεις".
Ξετυλίγοντας το κουβάρι
Σύμφωνα με έρευνα που έκανε ο "Π" στον έφορο Εταιρειών, η Tamasos Hotel Enterprises Ltd ιδρύθηκε το 1979 με αρχικό κεφάλαιο 45.000 λίρες, από ισάριθμες μετοχές της μίας λίρας. Μέτοχοι της εταιρείας ήταν τα στελέχη του ΑΚΕΛ: Aντρέας Παναγιώτου (6.250 μετοχές), Σταύρος Ρεγγίνος (12.917), Χριστάκης Παρτασίδης (6.666), Σοφοκλής Γεωργίου (6.667) και Olvia Travel (12.500). Μερικά από τα στελέχη αυτά αποχώρησαν από το ΑΚΕΛ μετά τη διάσπαση του κόμματος και την ίδρυση του ΑΔΗΣΟΚ. Όπως συνέβη και με άλλες εταιρείες του ΑΚΕΛ, έγιναν διευθετήσεις για τη μεταβίβαση των μετοχών τους σε στελέχη που παρέμειναν πιστά στο κόμμα. Στην περίπτωση της Tamasos Hotel Enterprises Ltd οι μετοχές που ήταν στα ονόματα στελεχών του ΑΚΕΛ μεταβιβάστηκαν, στις 13/7/1992, στην ΠΕΟ. Οι μετοχές της Olvia Travel μεταβιβάστηκαν στην Tamasos Property Limited. Η Tamasos Hotel Enterprises Ltd έχει τέσσερις διευθυντές, όλοι υψηλόβαθμα στελέχη του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ: Πάμπης Κιρίτσης, Σωτήρης Φελλάς, Χρίστος Αλέκου και Κλεάνθης Κλεάνθους.
Η εταιρεία ήταν η ιδιοκτήτρια των ξενοδοχείων Marathon και Beau Rivage τα οποία πωλήθηκαν στη New Marathon, η οποία χρεοκόπησε φορώντας φέσι 40 εκατομμυρίων στην Τράπεζα Κύπρου. Όπως έγραψε ο "Π", θυγατρική εταιρεία της Τράπεζας Κύπρου αγόρασε τα ξενοδοχεία. Από τα (δικά της) χρήματα που εισέπραξε από τη θυγατρική της, η Τράπεζα κάλυψε και οφειλές που είχε η New Marathon προς την Tamasos Hotel Enterprises Ltd, δηλαδή την ΠΕΟ και το ΑΚΕΛ.
Το χρέος των 2,7 εκατομμυρίων
Στα βιβλία της Tamasos Hotel Enterprises Ltd υπήρχε ένα σοβαρό χρέος προς την Τράπεζα Κύπρου, το οποίο δεν το είχε αναλάβει η New Marathon. Στα τέλη του 2011 η συνολική οφειλή προς την Τράπεζα ήταν 2,7 εκατομμύρια. Το δάνειο δεν ήταν εξασφαλισμένο και δόθηκε με εγγυητές τους διευθυντές της εταιρείας Πάμπη Κυρίτση, Κλεάνθη Κλεάνθους, Σωτήρη Φελλά και Χρίστο Αλέκου.
Επειδή το δάνειο δεν εξυπηρετείτο, η τράπεζα έκανε αγωγή εναντίον της εταιρείας μόνο (που έτσι κι αλλιώς δεν είχε κανένα αντίκρισμα) και επεφύλαξε τα δικαιώματά της έναντι των εγγυητών. Η τράπεζα εξασφάλισε απόφαση δικαστηρίου εναντίον της εταιρείας μόνο.
Η τράπεζα έκανε έρευνα για περιουσιακά στοιχεία των εγγυητών και δεν βρήκε οτιδήποτε στο όνομα της εταιρείας, ούτε στα ονόματα των Κλεάνθους και Αλέκου. Βρήκε όμως περιουσιακά στοιχεία στα ονόματα των Φελλά και Κυρίτση. Σε παρόμοιες περιπτώσεις οι τράπεζες δεσμεύουν τα ακίνητα των εγγυητών. Στην προκειμένη περίπτωση το διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας Κύπρου αποφάσισε, στις 7 Μαρτίου 2012, "να μην προχωρήσει με άλλα μέτρα εναντίον των εγγυητών".
Στο μεταξύ, παράλληλα με τις οφειλές της Tamasos Hotel Enterprises Ltd εκκρεμούσε στην Τράπεζα Κύπρου κι ένα μη εξυπηρετούμενο δάνειο της ΠΕΟ το οποίο ανερχόταν στα τέλη του 2011 στις 531.000 ευρώ. Οι οφειλές αυτές ήταν "πλήρως ανεξασφάλιστες". Τη δανειακή σύμβαση είχαν υπογράψει τα στελέχη του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ Πάμπης Κυρίτσης, Σωτήρης Φελλάς, Χρίσος Αλέκου, Μιχάλης Παπανικολάου, Αντρέας Κουκουμάς και Κλεάνθης Κλεάνθους.
Η τράμπα
Σύμφωνα με εσωτερικό σημείωμα της Τράπεζας Κύπρου, σε επικοινωνία με τον εκ των εγγυητών και των δύο δανείων Σωτήρη Φελλά, η τράπεζα αντιλήφθηκε ότι είχαν πρόθεση να καταβάλουν 361.000 ευρώ για την εξόφληση του δανείου της ΠΕΟ και τη διαγραφή των υπόλοιπων 170.000. Όμως, υπό έναν όρο: Να αποδεσμευτούν οι εγγυητές από το δάνειο των 2,7 εκατ. της Tamasos Hotel Enterprises Ltd.
Στο σημείωμα της τράπεζας αναφέρεται ότι "οι 4 εγγυήσεις, σύμφωνα με τους ίδιους, δόθηκαν κατόπιν εντολών του κόμματός τους (ΑΚΕΛ), και αποτελούσε πολιτική απόφαση, αφού πρόκειται για αξιωματούχους του κόμματος".
Παρόλο που το ΑΚΕΛ ανακοίνωσε ότι δεν είχε καμιά σχέση με τη New Marathon, "τις όποιες δραστηριότητες και σχέσεις της με τους οποιουσδήποτε οικονομικούς οργανισμούς", στο σημείωμα αναφέρεται ότι "οι συγκεκριμένοι εγγυητές φαίνεται να συνεργάστηκαν με την τράπεζα στην πώληση των δύο ξενοδοχείων της Ταμασού στην τράπεζα". Και βεβαίως θα ενεργούσαν εκ μέρους του κόμματος που εκπροσωπούσαν και το οποίο, ως πρότερος ιδιοκτήτης, είχε οικονομικό συμφέρον από την έκβαση της διαφοράς της New Marathon με την Τράπεζα Κύπρου.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο σχετικό σημείωμα, όταν οι τέσσερις συνεργάζονταν για την πώληση των ξενοδοχείων στην τράπεζα, ήταν με την αντίληψη ότι "η τράπεζα θα μεριμνήσει για την πώληση των 1,5 εκατ. μετοχών της New Marathon που δεσμεύτηκαν προς εξασφάλιση του υπόλοιπου του χρέους και πλήρη εξόφλησή του". Οι 1,5 εκατομμύριο μετοχές, και μάλιστα εγγυημένες προς 3 λίρες η μία, ήταν μέρος της συμφωνίας της New Marathon με την Tamasos για την απόκτηση των ξενοδοχείων. Όταν όμως η Τράπεζα Κύπρου αγόραζε τα ξενοδοχεία, η New Marathon ήταν ήδη χρεοκοπημένη και η μετοχή της είχε μηδαμινή αξία. Η τράπεζα δεν είχε καμιά δυνατότητα να εισπράξει τα χρήματα από τις μετοχές και η μόνη της ελπίδα ήταν να ασκήσει πίεση στους οφειλέτες μέσω των εγγυητών. Απαλλάσσοντας του εγγυητές θα έχανε οριστικά και τα χρήματα. Όπως αναφέρεται στο σημείωμα της Τράπεζας Κύπρου, "σήμερα δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα πώλησης των μετοχών και ως εκ τούτου σε περίπτωση έγκρισης για την απαλλαγή τους, το χρέος θα πρέπει να διαγραφεί".
Τελικά, τον περασμένο Απρίλιο του 2012, το διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας Κύπρου, επί προεδρίας Ανδρέα Ηλιάδη, αποδέχτηκε την πρόταση των εγγυητών, εισέπραξε 361.000 ευρώ για το χρέος της ΠΕΟ και τους απάλλαξε για τα υπόλοιπα, διαγράφοντας τα 2,7 εκατομμύρια που ήταν το χρέος της Tamasos και τις 170.000 της ΠΕΟ.
Οι υπεράνθρωποι και οι απλοί άνθρωποι
Όπως στην περίπτωση της New Marathon, έτσι και σε αυτή της Tamasos Hotel Enterprises Ltd είναι διάχυτη η πρόθεση της τράπεζας να διευκολύνει τις εταιρείες, τους μετόχους και τα στελέχη τους -που τυγχάνει να είναι και κομματικά στελέχη- εις βάρος των ίδιων των μετόχων της τράπεζας οι οποίοι έχουν υποστεί τις ζημιές, και κατ' επέκταση του φορολογούμενου πολίτη, που καλείται σήμερα να πληρώσει τα λάθη των τραπεζών.
Κι αν η Tamasos ήταν έτσι κι αλλιώς μια χαμένη υπόθεση, γιατί να διαγραφεί μέρος του χρέους της ΠΕΟ; Γιατί να απαλλαγούν οι εγγυητές επειδή ενεργούσαν μετά από "πολιτική απόφαση" του κόμματος και να μην αναλάβει το κόμμα τις ευθύνες του για τις υποχρεώσεις του; Στις περιπτώσεις που οι κομματικές εταιρείες έκαναν κέρδη τα χάριζαν σε κανέναν; Γιατί να υποστεί τη ζημιά ο μέτοχος της τράπεζας;
Απαλλάσσονται με την ίδια ευκολία των δεσμεύσεων και των υποχρεώσεών τους και οι "απλοί άνθρωποι", ή μήπως αυτό είναι ένα προνόμιο για τους υπεράνθρωπους; Πόσων "απλών ανθρώπων" έχουν δεσμευτεί οι περιουσίες τους επειδή είναι εγγυητές σε δάνεια άλλων; Είναι ή δεν είναι θράσος οι καθημερινοί μύδροι κατά των τραπεζών για την κακοδιαχείριση και τα επισφαλή δάνεια; Είναι η δεν είναι υποκρισία η "ευαισθησία" για τα συμφέροντα του "απλού ανθρώπου" και η "σύγκρουση" με το κεφάλαιο και τους "κλεφταράδες τους τραπεζίτες"; Ή μήπως η διαγραφή των "δικών μας χρεών" γίνεται για καλό σκοπό, εν είδει απαλλοτρίωσης από τους "έχοντες και τους κατέχοντες" υπέρ του ταμείου της Επανάστασης;
Ακολουθείστε μας στο Twitter: @makdrou
Μακάριος Δρουσιώτης
Πολίτης
08/09/2012